Ik ben opgegroeid in een omgeving waar veiligheid zeldzaam was. Het huis waar ik woonde was gevuld met aanwezige spanning. Week in, week uit. Daar waar ik nu begrip voor kan voelen, voelde dan vroeger niet. Als klein meisje voelde ik de zwaarte, zonder precies te begrijpen wat er mis was. Mijn stem, mijn verlangens en dromen, waren dingen die niet aan bod kwamen. Mijn vader was mentaal emotioneel ongecontroleerd en kon ons de veiligheid niet bieden die wij als gezin nodig hadden. Daar waar wij nu een stabiele gezinssituatie hebben, was dit tot aan 15 jaar geleden heel anders. Er werd vooral een situatie gecreëerd waarin wij als gezin heel angstig waren. Onvoorspelbaar en onbegrip. Op een gegeven moment leerde ik dat het veiliger was om me stil te houden en me zo klein mogelijk te maken, in de hoop niet gezien te worden. Ik paste me aan, observeerde en ontwikkelde een patroon om anderen te pleasen, in plaats van mezelf de ruimte te geven om te zijn wie ik echt was. Ook ontwikkelde ik faalangst en een minderwaardigheidscomplex. Mijn stem werd niet gehoord, en na verloop van tijd wist ik zelf niet meer hoe die klonk en wie ik was.
Op school herhaalde dit patroon zich. Daar was ik opnieuw iemand die zich op de achtergrond hield, iemand die zich zelfs letterlijk onzichtbaar probeerde te maken. Ik werd jarenlang heel heftig gepest. Van bedreigingen en treiterijen wat leidde tot eenzaamheid, geen vrienden en mij klein, minderwaardig en kwetsbaar voelen. Ik geloofde dat er iets mis met mij was, dat ik niet genoeg was, niet sterk genoeg, niet mooi genoeg, niet interessant genoeg. Dus probeerde ik mezelf weg te cijferen, bijna alsof ik wilde verdwijnen. De enige manier waarop ik dacht dat ik veilig kon zijn, was door niet gezien te worden. Ik durfde geen make-up en sieraden te dragen, geen nieuwe kleding aan te doen en mijn haren niet los te dragen. Het was een overlevingsstrategie die ik mezelf had aangeleerd, maar het bracht me steeds verder weg van wie ik werkelijk was.
Diep vanbinnen was er altijd een stem die me iets anders vertelde. Een fluistering van hoop, een herinnering aan een ander soort leven, aan een innerlijke kracht die ik ergens kwijtgeraakt was maar nooit helemaal verloren. Toch duurde het vele jaren voordat ik de moed vond om naar die stem te luisteren en mezelf weer zichtbaar te maken. De eerste stap op dit pad van zelfontdekking en herstel van mijn innerlijke vrijheid was beangstigend en pijnlijk. Ik moest geconfronteerd worden met de schaduwkanten van mezelf, de delen die ik zo lang had weggedrukt, de pijn van afwijzing en het verdriet van een jeugd zonder veilige basis. Het was een intens proces waarin ik mijn wonden moest aankijken en helen, waarin ik mijn oude verhalen moest herschrijven en mezelf moest omarmen, precies zoals ik was.
Langzaamaan begon ik de verbinding te voelen met mijn ware zelf. Ik leerde veel over Divine Feminine energy en higher beings, en begon het spirituele te omarmen. De krachtige energie die al die tijd sluimerde, wachtend tot ik klaar was om haar ruimte te geven. Het voelde als een thuiskomen in mezelf. Ik ontdekte dat mijn kracht niet in onzichtbaarheid zat, maar juist in het tonen van wie ik echt ben, in het delen van mijn waarheid, ongefilterd en ongecensureerd. Ik was niet langer bereid om stil te blijven, niet langer bereid om mijn kracht te verbergen. Het voelde alsof ik eindelijk de regie over mijn leven terugkreeg. Ik leerde mijn eigen waarheid te zien, verbrak aangeleerde patronen en normen en waarden, en leefde steeds meer naar mijn stem. Steeds meer ik meer voelde ik de vrijheid van wie ik daadwerkelijk was.
Met die hernieuwde kracht en innerlijke vrijheid voelde ik mijn levensmissie steeds duidelijker: ik wil mijn stem gebruiken om andere vrouwen te helpen hun eigen innerlijke vrijheid te vinden en zichzelf te herontdekken. Ik wil hen begeleiden in het proces om hun Divine Feminine energie aan te boren en hun eigen kracht te belichamen. Dit is niet zomaar een missie, maar een roeping die diep uit mijn ziel komt. Door mijn stem te laten horen, wil ik vrouwen helpen hun schaduwkanten te omarmen, zodat ze hun golden shadow - hun verborgen kwaliteiten en potentieel - kunnen belichamen. Het doel is om hen te leren hoe ze hun eigen koninkrijk kunnen besturen, vanuit een plek van zelfliefde en zelfvertrouwen.
Nu begeleid ik niet alleen vrouwen in hun persoonlijke ontwikkeling, maar ook soulpreneurs die hun eigen onderneming willen opbouwen vanuit hun Queen energy. Ik help hen om hun eigen kracht en authentieke stem te vinden en die in te zetten voor hun doelen. Want als ik iets heb geleerd, is het dat echte kracht ligt in zelfkennis, in het belichamen van wie je werkelijk bent en in het hebben van de moed om je stem te laten horen.
Mijn reis van onzichtbaarheid naar zichtbaarheid is één van van mijn diepe transformaties. Ik heb geleerd dat mijn stem een krachtig instrument is, een instrument dat niet alleen mij bevrijdt, maar ook anderen inspireert om hun eigen pad van vrijheid te vinden. Dit is mijn purpose, mijn gift aan de wereld: het doorgeven van mijn stem en het licht aansteken in anderen, zodat zij op hun beurt hun licht kunnen laten stralen.