De Reis van de Stille Stem

''Lang geleden, in de schaduw van mijn stilte,
werd ik gevormd door de echo van gemis.
In de kamers van mijn ziel, waar de muren fluisterden
van woorden die er niet mochten zijn stond ik,
klein en gebroken. Handen die mij zouden moeten koesteren
werden vervangen door blikken die ik nooit zal begrijpen.

Degene die ons moest beschermen
bracht storm in mijn hart,
niet van liefde, maar van zichtbare pijnen
die mijn ziel schramden, diep en donker,
en ik... ik leerde mijn mond te houden.

Elke dag was een les in zelfverloochening
in het doen alsof ik de tranen niet zag die in mijn ogen brandden,
alsof de pijn in mijn hart geen plaats had in deze wereld.

Ook op school, de rij van handen die mij afwezen,
de donkere stemmen die mijn naam riepen,
degene die mij achterlieten met littekens,
en de lege blikken die mijn hart vernietigden.

Ik was niets meer dan een schaduw, een prooi om te lachen,
een obstakel, geen persoon, geen ziel, geen leven.
Ik sprak niet, want mijn woorden waren niet welkom.
Thuis niet, op school niet. Want dit had ik nooit geleerd...

Ik huilde niet, maar huilde in stilte.
Ik was een onzichtbare ziel, een jong kind met gevoel,
die geen ruimte kreeg om haar gaven te tonen,
want ze zou nooit begrepen worden.

Ze zagen niet het vuur dat in mij brandde,
de kracht die zich verschool in de diepten van mijn hart.
Ze zagen niet de oceaan van wijsheid die ik toen al in me droeg,
als een verborgen schat die wachtte om ontdekt te worden.

Ik was te klein, te zwak, te bang.
Mijn stem was gevangen in het net van hun onwetendheid.
Maar de jaren veranderen…

De stilte heeft me niet gebroken, maar juist gevormd.
Wat zij niet zagen, heb ik in mezelf gevonden.
De kracht om te staan, de moed om te spreken,
en de wijsheid om MIJZELF te zijn.

Nu, als vrouw, sta ik rechtop,
mijn ogen stralen vanuit mijn Divine,
mijn Leading Voice is krachtig en resoneert met MIJN waarheid.

Wat ik verstopt hield, laat ik nu zien.
De kracht van mijn gaven, de diepte van mijn ziel.
Ik ben niet meer de stille schaduw van vroeger.
Ik ben het vuur, de wind, de regen.
Ik ben de kracht die niet gebroken kan worden.

Ik spreek mijn waarheid NU, met een stem die niemand zal verstikken.
Ik ben gezien, ik ben gehoord, ik ben een macht die niets kan en zal stoppen.
Voor hen die me ooit zagen als obstakel,
ben ik nu het pad dat zij niet hadden verwacht,
het licht dat hen verblindde voor hun eigen kracht.

Ik ben de vrouw die haar eigen kracht heeft ontdekt,
die haar stem heeft laten horen in deze wereld,
die zich niet langer verbergt, maar recht omhoog kijkt.

Want ik ben de vrouw die haar verhaal heeft herschreven,
de vrouw die heeft geleerd dat de stilte geen eeuwige gevangenis is.

Ik ben de vrouw die heeft overwonnen,
de vrouw die in zichzelf geloofde,
en de vrouw die nooit meer bang zal zijn
om haar gaven te omarmen.

Ik ben de belichaming van MIJN transformatie!''

With Love

Iris Olivia